litewski
Język litewski należy do wschodniego odłamu języków bałtyckich. Spośród wszystkich języków indoeuropejskich zachował najwięcej cech archaicznych. Język literacki ma swoje początki w XVI wieku, natomiast ukształtował się on w XIX wieku na podstawie dialektu auksztockiego.
Litewski jest językiem urzędowym na terenie Litwy. W Polsce jest on językiem licznej mniejszości narodowej, zamieszkującej głównie w powiatach sejneńskim i suwalskim. Polscy Litwini porozumiewają się na co dzień przede wszystkim w dialekcie dzukijskim, odmiennym od literackiego litewskiego, którego naucza się w szkole oraz używa w Republice Litewskiej.
Pobierz alfabet
A Ą B C Č D E Ę Ė F G H I Į Y J K L M N O P R S Š T U Ų Ū V Z Ž
Łącznie językiem litewskim w Polsce posługuje się około 30 tys. osób. Język litewski używany jest także w krajach byłego Związku Radzieckiego, w Wielkiej Brytanii, Ameryce Północnej oraz Południowej.
Kultywowanie tradycji języka litewskiego jest możliwe dzięki działalności Stowarzyszenia Litwinów w Polsce. Wydaje ono litewskojęzyczny dwutygodnik „Aušra” (pol. „Jutrzenka”), a oprócz tego opublikowało kilkanaście książek w języku litewskim. W gminach Sejny i Puńsk oraz w mieście Sejny działają także szkoły podstawowe z litewskim językiem nauczania, w których uczniowie mogą poznawać język i pielęgnować jego tradycję. Naukę w języku litewskim mogą następnie kontynuować w litewskojęzycznych gimnazjach w Sejnach i Puńsku oraz liceum działającym w r amach puńskiego Zespołu Szkół z olskim i Litewskim Językiem Nauczania. W gminie Puńsk język litewski jest językiem pomocniczym. W gminie tej są także podwójne polsko-litewskie tablice.